Niet de toppertjes die zo nodig elke dag het stralende middelpunt van hun eigen wereldje moeten zijn.
Komt dan je moment of fame (sjezus, ik wil niet eens weten hoe dat in het duits heet), dan is deze Bundesliga-National-Mannschaft-Fotograf er gewoon bij, net als die 150 man harde kern publiek die 27 graden zomerse temperatuur ook niet op andere gedachten kan brengen.
Daarom mag ik ook in het nederlandse volleybalwereldje gewoon meehobbelen. Zelf second best op z'n best als alles meezit en de tegenstander heeft ook nog eens acuut tegenwerkende darmflora. Ik snap al jaren die positieve geluiden niet, maar je moet waarschijnlijk wel voor je sponsor.Wat dit over mij zegt, simpel zat, iets in mij is kennelijk minder dan second best.
Niet zo vreemd dus dat ik opdraaf, voor mij is dit een soort carriere-move.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten