2012-01-29

Any color you like, but the end is near


Bij balsporten is het anders dan bij denksporten. Het eindspel is waar het om draait, waar de jongens van de mannen gescheiden worden, when the going gets tough.
Ik kies de blauwe, helemaal links.
Ik kies ook niet voor zwart-wit, ik heb er weinig mee, ondanks mijn voorkeur voor abstractie. Ik word al helemaal verdrietig van de moderne zwart-wit-gesjopte plaat met 1 kleurig onderwerp, zeg de gele taxi. Van een echte foto in grijstint met 1 vleugje kleur kan ik daarentegen helemaal uit m'n plaat gaan.

Whatever. Was weer eventjes in het landje. Lekker hapje eten met het bedrijf, weer even gewoon Nederlands praten. Daarna toch maar even een herenwedstrijd opgezocht. Even een stukje compensatie voor al dat duitse damesvolleybalgedoe. Kan ik er weer even tegen...



Eigenlijk was ik van plan om een beetje uit te varen tegen dat mietje van een Ralbag. Beetje stoer meedoen met z'n extremistische vriendjes die ook zo graag in Israel meisjes met stenen bekogelen die blond zijn of zo. En dan hier een beetje komen jammeren dat ie het niet zo bedoeld heeft.
Dat noemen we dus op z'n plat Rotterdams een homo.
Een man een man, een woord een woord.
Maar het sop is de kool niet waard en voor je het weet heb je Ed van Thijn, Geert Wilders, Jezzebel en Job Cohen op je dak omdat je een jood hebt uitgekafferd. Het begin van de vorige zin is al zo ongeveer heiligschennis, want vergis je niet, met de naam Ralbag ben je iemand in pijpenkrullenkringen.
Laat maar waaien dus.

2 opmerkingen:

  1. laat maar waaien idd. Met kritiseren maak je de wereld niet beter. Integendeel, als je het mij vraagt ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ben helaas toch wel vrij goed in kritiseren... Voor ik het weet flapt het er snoeihard uit.

    BeantwoordenVerwijderen